Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
uwierać
Znaleziono 63 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... wadę wzroku, nosisz okulary, ale czasem przeszkadzają Ci zaparowane szkła, uwierające oraz ograniczające widzenie i aktywność oprawki, to zapraszamy do wypróbowania...
  • ... przyziemne problemy, jak np. chwilowy brak wody, awaria ogrzewania czy uwierający kask. I wtedy trzeba na te kłopoty reagować ze spokojem...
  • ... rany przyłóż - w nich leczy się rany po twardych i uwierających pantoflach. Są świetnym kumplem, ale ani w nich do teatru...
  • ... już on sam. - Poruszyła się, szukając wygodniejszej pozycji. Pistolet rudego uwierał ją w bok. - Chciałam być jak najszybciej tutaj. To... nie...
  • ... odpowiadam.
    Stoimy naprzeciw siebie. Dźwięk, który trwał pod czaszką i
    uwierał mi skronie, przybiera teraz na sile. Cały pokój drży od...
  • ... na łóżku, ale nie mogłem podjąć żadnej decyzji. Górka złota uwierała mnie coraz bardziej i musiałem zleźć z tapczana, by ją...
  • ... Zdobył się wreszcie na takie słowa, niepewność
    gniotła go i
    uwierała od... Właśnie - od jak
    dawna? Od początku?
    - Tak. Bardzo - odpowiedziała...
  • ... w mitsubishi pajero, przebranym za schludną przeciętność, poczuła ulgę. Najbardziej uwierała świadomość o szansie Bogny. Powtórne spotkanie w niespełna dwie godziny...
  • ... i potem, wydzielały stęchłą, kwaśną woń. Kamienna poduszka zacharkanego stopnia uwierała go w głowę. Ostre kanty stopni wrzynały się w żebra...
  • ... naturalny - wszechobecne słońce. Żyją bez pośpiechu. Sprawiają wrażenie, jakby nie uwierała ich bieda. Nie słyszałam, by użalali się nad swoim losem...
  • ... potrzebie czujności.
    - O co chodzi, Kulesza? - spytał surowo. - Garbaciejesz,
    łamago.
    Uwierała go świadomość pomyłki. Żal, że
    mała umiała już kłamać.
    Czysty...
  • ... Ze zdenerwowania piekły go uszy, gniotło w zwężonym raptem przełyku, uwierało pod żebrami. Mrówki przelazły mu z nóg i rąk na...
  • ... dyszla, a
    kopyta klapią po zemlonej ziemi. Najmniejsze kolebnięcie wozu
    uwierało
    aż gdzieś w pacierzach.
    To wszystko odbijałem sobie na Bogu...
  • ... Twarz sierżanta przyjęła płaczliwy wyraz. Jakby coś go bolało albo uwierało. Nagle odwrócił się, przeskoczył pień i pobiegł w las, rozpinając...
  • ... ma szczodre serce. - Pan kierownik
    kazał zaklepać. Młotkiem. Żeby nie
    uwierało. Znalazłem
    kamień. Okrągły, w sam raz. Też wolisz kamień
    od...
  • ... wielokroć poddawany ćwiczeniom Kegla mięsień siusiakowy jest zmęczony ponad miarę. Uwierało mnie tam, czułem wyraźną ścieżkę bólu prowadzącą w tył, jakbym...
  • ... smaków, tylko jak toto wszystko zjeść, skoro wcześniejsze tzatziki niebezpiecznie uwierały ściany mego żołądka?
    Choć nie lubię przegrywać - skapitulowałem. Kotleta zjadłem...
  • ... jak na złość,
    zaczęła nagle rosnąć. Wszystkie, dokładnie wszystkie
    sukienki
    uwierały ją pod pachami, karczek opinał ciasno
    ramiona, talia wędrowała ponad...
  • ... in. ze specjalnym luzowaniem paska, aby podczas jazdy spodnie nie uwierały kierowcy. Stołeczni szoferzy wskoczą w nowe komplety ubrań już za...
  • ... czas trzeba było wspinać się w górę,
    plecaki ciążyły i
    uwierały. Wreszcie dotarli do Przełęczy
    Kondrackiej. Potem szli przez Przełęcz Iwanicką...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego