zagarniać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... tapczanu na podłogę. Leżał na brzuchu na puszystym dywanie i zagarniał ramionami górę przedmiotów, którą Sophie usypała jak stos pogrzebowy. Były...
- ... zmobilizował się na powitanie. Postać toporna, korpulentna, dłonią jak szpadel zagarniał opadające włosy. Ręce piekarza, kark burłaka, ciężki oddech. Ubrany nieszczególnie...
- ... Łódka nabrała już rozpędu, sunęła wzdłuż sitowia. Wioślarz szerokimi uderzeniami zagarniał wodę... Na gładkiej tafli odsłaniał ślad jak wielką ranę.
Nasz... - ... w nocy.
Przechylając ciało z jednego boku na drugi, Awaru zagarniał
wodę ramionami. Płynąc zanurzał twarz i zaglądał
w głąb morza...
- ... jakiś mały władca rościł sobie prawo do niektórych ziem i zagarniał je wbrew woli ich mieszkańców, przemocą. Przeważnie były one jednak...
- ... maski tlenowej, rura nie sięgała wysokiego piątego piętra itd.), żywioł zagarniał w swe posiadanie coraz więcej. To, co się nie spaliło...
- ... ramion sunął
po wierzchu fali.
"Może odeszła" - myślał i mocniej
zagarniał dłońmi wodę, która teraz stała się
jakby twarda i nieustępliwa... - ... się bardziej łakomą zdobyczą.
- Proszę do mnie, kolego.
Bez przystawania zagarniał ramieniem przypadkowo zaplątanego w strefę grawitacji, i tyle ich Bogna... - ... z tendencją do ujarzmiania warstwy kierowniczej polskiego społeczeństwa.
Rząd wiedeński zagarniał południowe ziemie Rzplitej w imię urojonych, średniowiecznych jeszcze roszczeń węgierskich... - ... Austrią: tymczasem ona zachowywała się podobnie jak Ludwik XIV, tj. zagarniała Węgry i inne okoliczne księstwa.
W rezultacie alians z Austrią... - ... nim zdecydował się podbiec, tamtego pochłonęła fala przepędzanych kobiet. Policja zagarniała je, płoszyła, podnoszono pałki, ale nikogo nie uderzyli, kolorowe sari...
- ... dosłownie znikałem, do reszty pochłonięty kobiecym zapachem, kobiecą obecnością, która zagarniała moją obecność.
Nikt nie mógł mnie odnaleźć, rozpoznać mojej twarzy... - ... pachniało jak po burzy. Pierwotna materia rosła, wysuwając niby-łapy. Zagarniała grunt dookoła, wchłaniała go niczym łakoma, ślepa bestia. Proces trwał...
- ... prasą, stoiskach z pamiątkami. Z każdą godziną sięgało coraz dalej, zagarniało przestrzeń chłodu, w którym odpoczywało miasto i chronili się ludzie...
- ... się w nowych strojach, to wszystko, co dotychczas ją porywało, zagarniało, traciło smak, stając się coraz bardziej uciążliwym obowiązkiem. Orzeszko nie...
- ... Ale w miarę jak jego konkurenci tracili na znaczeniu, ono zagarniało opuszczone tereny. Skoro nie znasz innych reguł i nie wyznajesz...
- ... i znów budziłem się w kolejnym ekstremum... Szło techno i zagarniało coraz większą masę uzależnionych... Toczyło się jak kula śniegowa, która...
- ... Pażychowy maliniak ginął z oczu za żywopłotem, po lewej drzewa zagarniały pod siebie kaliny i jarzębinę, i coś jeszcze, czarne, niby...
- ... ci co idą w pierwszych szeregach są syci. Z bezlitośnie zagarnianego dostatku, korzystają tylko sprawniejsi, silniejsi i pierwsi. Ostatnie szeregi zastają...
