Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zmarniały
Znaleziono 32 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... przebaczenie. Jezus mu grzech odpuścił, żeby zaś wypluty chleb nie zmarniał bez pożytku, zamienił go w grzyby.

    SEWERYN UDZIELA

    JAK DUNAJEC...
  • ... zamku znajdującego się nad samym morzem. Po 1945 roku zamek zmarniał jako Ośrodek Funduszu Wczasów Pracowniczych. Ruinę kupiła czwórka właścicieli, w...
  • ... Edith Piaf też była taka, i pan Petrie, zanim zupełnie zmarniał, jak te bluszcze, a potem umarł. Potem wyjechała do Ameryki...
  • ... później niż Angusa, ale też go chwyciło. Dosłownie zdziadział i zmarniał, nawet przestał zwracać uwagę na wygląd, on przed wojną taki...
  • ... mieście, który także ma piekarnię, tylko że na rynku, tak zmarniał bez żony, że dziś nic, tylko kości i skóra. Nos...
  • ... ja mam już dość tej zimy. Mój chłop to tak zmarniał od tego kidania śniegu, że jak się kładzie, to moment...
  • ... dni posępne, z rzadka przetykane pijaństwami, ubogie i beznadziejne. Dziadzia zmarniał i żył więcej niż skromnie, całymi dniami leżał na łóżku...
  • ... niebo wystających szczytach, o żlebach* czarnych i przepaściach, wyżej kosodrzewiną zmarniałą, a dołem ciemnią smrekową odziane, dzikością surową tchnące, no, jednym...
  • ... los mnie w porę nie usuwa od wymagań współczesnej kultury. Zmarniałbym ze swoim sentymentalizmem, ze swoją skłonnością do zachwytów nad gałązką...
  • ... zwyrodniałe i wybujałe, to sztuczne potomstwo, to zdegenerowane plemię ptasie, zmarniałe wewnętrznie.
    Wystrzelone głupio wzrostem, wyogromnione niedorzecznie, było wewnątrz puste i...
  • ... dłonie, co z baśni w baśń płyną.

    Żałowały się wzajem,
    zmarniałe przedwcześnie -
    A deszcz padał w ogrodzie - i padał deszcz we...
  • ... na śmierć.
    PUCZYMORDA
    Dobra, Jędrek - walcie! - To zaspokaja resztki mego
    zmarniałego już sadyzmu - sam nie mogę nic.
    Płacze cicho i sromotnie...
  • ... czym przydługo gasił zapałkę, zerkając na mnie, zanim ją zdmuchnął.
    -
    Zmarniałeś, chłopie.
    Delirka, co?
    - Nie skojarzyłem, do czego zmierza.
    - Który to...
  • ... Jak pójdę w cug, to całe Powiśle do mnie należy.
    Zmarniałeś, koleś, musiała cię zdrowo wyjebać.
    Ty wiesz, że od tego...
  • ... pisał niechętnie, co łatwo wytłumaczyć: niestety, w ostatnich czasach kino zmarniało. Zapalał się natomiast zawsze, gdy umawialiśmy się na artykuł o...
  • ... Do końca nie zbraknie mąk,
    Do końca wystarczy mocy!
    Zmarniałych,
    zmarniałych rąk
    Potrafię pożądać w nocy!

    Oględnie z rozkoszy mdlej
    Tą...
  • ... umiem.

    Do końca nie zbraknie mąk,
    Do końca wystarczy mocy!
    Zmarniałych, zmarniałych rąk
    Potrafię pożądać w nocy!

    Oględnie z rozkoszy mdlej...
  • ... Czemuż innego nie ma świata?

    Wobec kłamliwych jawnie snów, wobec
    zmarniałych w nicość cudów,
    Potężne młoty legły w rząd na znak...
  • ... ideowcem najczystszej wody. Żył w najautentyczniejszej biedzie i gotów był zmarnieć i zamrzeć w jakiejś "pace" za swoje pasje, sympatie i...
  • ... na jej słowa mówi do papieża
    On wcale nie musi
    zmarnieć. To są właśnie gadania przewrotnych dziewczynek wietrzących padlinę i pomysły...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego