zszarzały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... płyta, i zauważył, że zamiast czterech kafelków jest gips, który zszarzał i nie odbijał od tła posadzki. Johannowi von Haubitz łatwo...
- ... się przekraczanie wszelkich limitów. Jaki rezultat? Świat mądrości i piękna zszarzał, raptem okazał się bezsensowny i głupi. Już nie był taki...
- ... raz już tego ranka zajaśniał skrawek
różowego nieba, horyzont znowu zszarzał i pociemniał
tak niezwykłą barwą, że Awaru pojął, iż
przyczyną... - ... też zmalało zainteresowanie odbiorców. Jak już napisałem we wstępie, kamienica zszarzała, przestała odgrywać znaczącą rolę w życiu miasta, przeszła pod jego...
- ... Raruhi opadła niżej na poduszce z mchu, twarz
jego jakby zszarzała, oddech stał się płytszy, ledwo
dostrzegalnie poruszały się zapadnięte piersi... - ... pod kilkoma warstwami ubrań. W efekcie skóra jest zmęczona i zszarzała. Najwyższy czas, aby zrobić przedwakacyjny remanent. Do naprawy powstałych zaniedbań...
- ... potwierdził Tęgopytek i inżynier jakby oklapł w sobie, twarz mu zszarzała, pochylił się do mnie szepcząc "nie jest chory, żaden chory...
- ... żona, panie Pułkowski, jest nadal w więzieniu gestapo.
Twarz Polaka zszarzała. Podniósł kieliszek, koniak rozlał się na podłogę.
- Nie szkodzi - powiedział... - ... patrzało w twarz starca.
Raruhi już nie żył. Twarz jego zszarzała, ustał
oddech, powieki zapadły w głąb czaszki. Awaru powstał
i... - ... wystającej z torby, potem opuścił
ją bezwładnie. Jego ciemna twarz zszarzała i skurczyła
się.
"To jasne - myślał Awaru. - Był
przecież pewien... - ... Ciemność, która zrazu przyzwyczajonym do jasności dnia wydawała się nieprzenikniona, zszarzała najpierw, a potem pojaśniała. Kalias ujrzał, że Sotion usiadł na...
- ... Wałęsał się przez czas jakiś po okolicy, strasząc ludzi twarzą zszarzałą, włosami rozburzonymi, na wpół przytomny z rozpaczy. Desperackie myśli pędziły...
- ... stresie, a ich cera stopniowo traci młodzieńczy wygląd, zaczyna przypominać zszarzałą kartkę. Mają coraz mniej czasu na dbanie o skórę, jednak...
- ... Wiszą tam lub stoją w gablotach stroje pozbawione życia i zszarzałe, jak motyle przybite szpilka do kartonu. Bez blasku, bez tej...
- ... krynolina z tęczy!... Módl się do korala
O wiersz barwny!... Zszarzałe dusze i ogrody,
A mnie wkrótce do lalek poniosą szpitala... - ... czole, że z jej piersi uchodziło powietrze. Ciało stawało się zszarzałe, znikała jędrność, gasł powab. Jeśli to nie działało - w oknie...
- ... rozkładające się trupy budynków, między którymi snuć się będą jakieś zszarzałe ludzkie postacie. Pasące się na resztkach sadu i ogrodu, stado...
- ... wraz?..." - i położywszy miech z talarami na ziemi, zrzucił swoje zszarzałe chodaki, a nazuł nowe buty na nogi.
Wtem na kościele... - ... Córka i syn zginęli na miejscu. Ich ciała zawinięte w zszarzałe płótno pogrzebano zaraz na pobliskim zboczu góry wśród dziesiątków postrzępionych...
- ... Marii. Samotny i zły. Poranne słońce ledwo przeciskało
się przez zszarzałe zasłony. Nie chciał podejmować decyzji. Chciał, żeby to skończyło
się...
