sumy mas protonów i neutronów, z których one się składają. Tę różnicę mas ?m nazywamy defektem masowym. Komentując rys. 6 mówiliśmy o energii, którą należy wydatkować, aby rozłożyć jądro na elementy składowe, teraz zaś wprowadzamy pojęciem defektu masowego. Są to dwa określenia ze sobą związane. Zwróćmy uwagę nato, że równanie Einsteina: E = ?m . c2, które określa transformacje masy i energii, gzie E jest w naszym przypadku energia wiązania jądra, tak jak ją oznaczyliśmy na rys, 6, natomiast ?m jest defektem masowym - pozwala komplementarnie interpretować opisywany tu fenomen. Możemy stwierdzić: w celu rozłożenia jądra atomowego na składowe należy wydatkować energię E, która