Jest więc ona linią równowagi &#150; granicą zasilania lodowca. Poniżej rozciąga się strefa ablacji.<br> Tylko na niektórych lodowcach można zidentyfikować wszystkie z wymienionych stref. Warto dodać, że w ciągu sezonu letniego przemieszczają się one w górę lodowca wraz z postępem tajania śniegu. Można więc określać chwilowe położenia granic poszczególnych stref. Ich najwyższa pozycja znaczy koniec roku bilansowego. Lód nałożony można łatwo zidentyfikować. Jest on matowy, zawiera sporo pęcherzyków powietrza &#150; nawet w formie kanalików. Często kryształy lodu są pionowe. Zawiera też więcej zanieczyszczeń mineralnych, co sprawia, że wydaje się ciemniejszy od błękitnego lodu lodowcowego. Określenie granicy pomiędzy lodem nałożonym a lodem krystalicznym