wspomniał, że słyszał Puszkina czytającego w salonie kilka scen z Borysa Godunowa - dramatu historycznego, który pozostawił trwały ślad w pamięci Mickiewicza, wskazują na to analogie z Konfederatami. W obu utworach przygotowuje się powstanie przeciw rosyjskiemu satrapie, w obu ognisko buntu zostało umiejscowione w Krakowie, w domu Wiśniowieckich; wreszcie, obaj autorzy Krakowa nie znali. Ukończenie Godunowa zbiegło się w czasie z powstaniem dekabrystów, co sprawiło, że przez kilka lat cenzura nie zezwalała na publikację utworu, ukazał się dopiero w 1831 roku.<br>Najważniejszym, bo choć późnym, lecz przez samego Mickiewicza zapisanym śladem jego bywania w teatrach (ale może już Paryża?) jest fragment listu