że jakiś jego sławny uczeń ledwo mu się ukłonił. "Co za brak kultury! Co za niewdzięczność!" - w kółko przez parę dni powtarzał. <br>Dziś przyszedłem z sonatą h-moll. Trema piekielna. <br><br>- Zagram trochę wolniej, dobrze?... - zaproponowałem nieśmiało. Tata skrzywił się lekko, ale nic nie powiedział. Gram. A on daje mi szkołę: <br>- Lewą ręką piąty palec, nie czwarty! Akcentuj opóźnienie pierwszej nuty w prawej! <br>Zaznaczyłem tę uwagę w nutach i gram dalej. Czuję, że słabo mi idzie. <br>- Śpiewaj, staraj się połączyć. Lewą ręką arpeggia za powoli! Proszę się opanować! Nie grać tak! Jeżeli tak w domu ćwiczysz, tak nierytmicznie, to źle ćwiczysz. <br>Muszę