na chwilę w południe i zrobiła Feliksowi zdjęcie. Ich podwójne łóżko pod samym oknem, żeby Feliks mógł oglądać świat na zewnątrz - krzaki, górkę z piasku, rozpadający się podest do tańca, po którym spacerowały mewy.<br>Był to słoneczny dzień. Ostre światło pogłębiło jeszcze bruzdy na twarzy chorego. Zmrużone oczy lśniły gorączką. Półleżał oparty o pasiaste żółtobiałe poduszki, ubrany w niebieską sportową koszulkę. Pod ścianą stał ogromny wazon z żółtymi kwiatami żarnowca, a na stoliku szklanka z żółtym kółkiem cytryny.<br>Feliks uśmiechał się. W momencie gdy opadała migawka, podniósł ręce w nienaturalnym geście pożegnania. Jego ręce były tak chude, że wyglądały jak szpony