dziwnych słów i niepojętych czynów'. <br>&lt;tit&gt;2.3.3. MEDYTACJA W POZYCJI SIEDZĄCEJ&lt;/&gt; <br>Rozważania na temat spontanicznej praktyki okresu 'dziwnych słów <br>i niepojętych czynów' oraz na temat metody 'wpatrywania się w koan' <br>mogłyby świadczyć o tym, że dynamiczna praktyka zen wyparła całkowicie <br>tradycyjną medytację w pozycji siedzącej (chiń. zuochan; jap. zazen). Tak się <br>jednak nie stało, ponieważ krytyka 'zen wyciszonego' dotyczyła błędnego <br>rozumienia medytacji, a nie prawdziwej medytacji 'buddów' i patriarchów. <br>Należy przy tym zaznaczyć, że medytacja zawsze stanowiła ważną formę <br>&lt;page nr=112&gt;<br>praktyki szkoły zen, ponieważ zen (sanskr. dhyana; chiń. chan) oznacza <br>medytację. Bodhidharma, Pierwszy Patriarcha zen w Chinach, spędził ponoć <br>osiem lat, siedząc