rozpadu promieniotwórczego&lt;/&gt;<br><br> W kilka lat po odkryciu promieniotwórczości stwierdzono (Schweidler 1905), że aktywność substancji promieniotwórczej maleje z czasem według prawa wykładniczego i zrozumiano, że promieniotwórczość jest wynikiem zmian w poszczególnych atomach, a nie w próbce jako całości. Rozpad promieniotwórczy jest statystyczny w swej naturze i nie można przewidzieć, kiedy dany atom się rozpadnie. W jądrze zachodzą ciągłe zmiany rozkładu energii i w każdej chwili może zdarzyć się konfiguracja konieczna do zaistnienia rozpadu promieniotwórczego.<br> Rozpad promieniotwórczy jest więc wyłączną właściwością samego jądra i jego szybkość zależy od dwóch tylko czynników: liczby jąder w rozpatrywanej próbce i oczywiście rodzaju tych jąder. Weźmy np