przez Polaków świątynia Totmesa III była w kawałkach, czasem wielkości paznokcia. Wtedy, gdy nie używano jeszcze komputerów, jej rekonstrukcja wydawała się zajęciem wyjątkowo pracochłonnym i nudnym. Może dlatego od początku zajmowały się tym głównie kobiety, z natury cierpliwsze od mężczyzn. Prof. Jadwiga Lipińska jako pierwsza ustaliła, że budowla miała konstrukcję bazylikalną, zrekonstruowała przebieg murów i ich wysokość. Stało się to bazą do rozważań nad dekoracją świątyni. Potem pałeczkę przejmowały inne panie. - Siedziałyśmy przed wielką kupą kolorowych odłamków i sortowałyśmy to, co dało się od siebie odróżnić - mówi Monika Dolińska. - Hieroglify na jedną kupkę, części ciała króla na drugą, fragmenty ptaków na