temu jesteśmy zdolni rozpoznać twarz znajomego w kilku kreskach szkicu portretu lub karykatury. Nasze wrażenie jest całościowe - przeważnie nie jesteśmy w stanie wskazać poszczególnych cech rysunku, które decydują o podobieństwie. Jednostka gnostyczna odpowiadająca twarzy znajomego została pobudzona z wykorzystaniem określonego zespołu bodźców aferentnych, reprezentującego jednostkowe cechy twarzy, ale analiza tych bodźców została wykonana w mózgu bez udziału naszej świadomości.<br>&lt;gap&gt;<br>Poszczególne jednostki gnostyczne mogą być pobudzone nawet bez udziału zespołów odpowiednich bodźców zewnętrznych, na przykład wskutek oddziaływań asocjacyjnych z innymi obszarami gnostycznymi i jednostkami percepcyjnymi systemu emocyjnego.<br>Kolejne doświadczenia życiowe człowieka lub zwierzęcia sprawiają, że "kartoteka" jednostek gnostycznych staje się coraz bogatsza