Spotkanie nagłe, niespodziewane i niesamowite. Powoli kończyło mi się -naście lat... Czy wierzyłem w Boga? Hm... tak jak większość moich kolegów: nie przeszkadzał mi za bardzo, a było do kogo pójść, jak coś nie wychodziło w życiu. Chodziłem na Msze co niedzielę, spowiadałem się w miarę regularnie, odmawiałem pacierz...Taka była moja wiara, choć teraz nie uważam jej za prawdziwe chrześcijaństwo.<br><br>I pewnego dnia mój świat przewrócił się do góry nogami. Nie potrafię dokładnie opisać, co się stało. Z zewnątrz to wyglądało banalnie: ot, rozmowa z pewnymi ludźmi i potem refleksje... Niby nic. Ale wtedy właśnie On mnie dotknął. Jak? Co to