pomyślałem. Pół przemówienia połknąłem.<br> - Właśnie o takim roztrzepywaczu marzyłam! -zawołała solenizantka otwierając pudło.<br> - To od nas wszystkich, z podziękowaniem... W wieku Gagarina i Titowa nie wypada, żeby śmietana była ubijana własnoręcznie...&lt;page nr=157&gt;<br>W tym momencie Paragon zaciął się. Nie mógł już wypowiedzieć najprostszego słowa, gdyż wbrew zapowiedzi na horyzoncie zjawiła się ciężka chmura w postaci komendanta posterunku, Antczaka. Chłopcy zbledli: zamienili ostrzegawcze, alarmują spojrzenia i gdyby nie uroczysta chwila, z pewnością ulotniliby się lub wsiąkli w ziemię.<br>Sierżant Antczak z marsową miną toczył się wprost w kierunku werandy. Nie mieli wątpliwości, że przychodzi ich aresztować:<br> - Czegóż on chce? - zapytała stropiona pani Lichoniowa