Po wyjeździe kadry z jednostki odnalazłem kolegę noszącego klucz do szatni i poprosiłem go o wydanie ubrania. Przechodząc przez korytarz zauważyłem żołnierzy szykujących się na odprawę warty. Był wśród nich i drewniak. Wprawdzie nie chwiał się na boki ale po jego spojrzeniu widać było, że wciąż jeszcze ma nieźle w czubie. Na kilka godzin przed spotkaniem z Elizą nie przejmowałem się tym, czy wykryją czy jest pijany czy nie. Miałem znacznie ciekawsze tematy do rozmyślań.<br> Wziąłem ubranie z szatni i poszedłem się przebrać w naszej sali. Fajnie było założyć na siebie swoje własne cywilne ciuchy. Ostatni raz miałem je na sobie