z Krakowa, bądź w poczuciu własnej słabości. Zebrane już oddziałki rozchodziły się z powrotem do domów, chcąc odczekać przebieg wydarzeń. Tylko w niewielu punktach doszło do krótkotrwałych wystąpień zbrojnych.<br>W Galicji ruch sparaliżowała postawa chłopów. Małe oddziały powstańcze zbroiły się po dworach; w oczach ludu była to szlachecka robota. Propaganda demokratyczna nie dotarła w porę do wsi; tymczasem urzędnicy austriaccy wmawiali chłopom, że otrzymają wolność, jeśli okażą się wierni cesarzowi. Nigdzie więc galicyjscy chłopi nie dali się pociągnąć szlachcie do udziału w powstaniu; gdzieniegdzie, jak np. w rejonie Tarnowa, gromady chłopskie rozbrajały powstańców i zbitych, poranionych oddawały w ręce austriackie. Tam