trzy lub cztery, chytrze ukryte wśród traw. Trzeba odszukać wszystkie wejścia i przed każdym zastawić sidła. A kołek musi być bardzo mocny, bo susły są silne i długo walczą z pętlą. Stach przyjrzał się sidłom i poszedł dalej.<br>Trawy rozstępowały się z szelestem, ostre i wysuszone. Ziemia popękała w skwarze, drążyły ją szczeliny. Spoglądając na rozpostarte w dal połacie stepu Stach tęsknił za lasem, za jego żywą gęstwiną, mchem i paprocią, zielonymi liśćmi, korą drzew, wonnym i szumiącym chłodem. Zwędrował nadniemeńskie lasy i gdy porównywał je z jałowością stepu, ogarniało go przygnębienie. Czuł się obco wśród trawiastego żywiołu. Tylko wiosną rozkosznie