jego współrodowcy, przy czym wkład każdego z nich był tym wyższy, im bliższy był stopień jego pokrewieństwa ze zbrodniarzem. <br>Westg(talag wyróżnia obie części okupu odrębnymi nazwami: "Jeżeli oni [to jest krewni ofiary] zechcą przyjąć zapłatę, to należy zapłacić 9 marek arvabot i 12 marek aettarbot". Arvabot, czyli "zapłatę dla dziedzica", otrzymywał spadkobierca (lub spadkobiercy) ofiary najprawdopodobniej od samego zabójcy. Aettarbot - dosłownie "zapłata dla rodu" (aett) - należała się szerszej grupie krewnych zabitego od takiej samej grupy krewnych zabójcy. Połowę aettarbot, czyli 6 marek, musiał zapłacić dziedzic (lub dziedzice) winowajcy; drugą połowę pokrywali jego współrodowcy, z czego trzy marki musieli wnieść krewni