i wyprężonym <br>palcem wskazał daleką linię horyzontu, gdzie lśniło <br>krótkie pasemko jaskrawej bieli.<br><br>Awaru spojrzał z bliska na Tehi i wydało mu się, że <br>oblicze tego człowieka jest jakby powleczone skórą zdjętą <br>z innej twarzy, zbyt luźną i nie dopasowaną, miejscami <br>napiętą do granic wytrzymałości, gdzie indziej zwisającą <br>w luźnych fałdach. Przez wycięte w niej dwa małe <br>otworki patrzyły na świat błyszczące oczy.<br><br>- Dopniemy swego celu - podjął Tehi - tłumacząc <br>ludziom, że błądzą. Czy rozumiesz mnie dobrze, Shanti?<br><br>- Tak - skinął głową Awaru. Ponad <br>ramieniem Tehi widział pasemko Tees na horyzoncie. Leżało <br>nie dalej niż o dzień, dwa szybkiego marszu.<br><br>- My wszyscy, nie