były w Estonii dwa stany: szlachta bałtycko-niemiecka oraz chłopi Estończycy. Stanowa jednorodność Estończyków przyczyniła się do tego, że tradycje i prawo zwyczajowe społeczności chłopskiej, ukształtowane w XIII-XIV w., miały istotny wpływ na estońską mentalność aż do początku XX w. Jednorodność wewnątrz stanów oznaczała także, że każdy z nich funkcjonował we własnym języku: szlachta - niemieckim, a chłopi ­- estońskim. Chociaż na początku XVI w. zaczęto, wraz z rozpowszechnianiem się protestantyzmu, głosić słowo Boże po estońsku, ujednolicone estońskojęzyczne piśmiennictwo zaczęło się silnie rozwijać dopiero po ukazaniu się w dialekcie północnoestońskim całej Biblii. W dziejach zachodnioeuropejskich państw istotne znaczenie miało zjednoczenie małych państewek