samego szklarza wydałem fortunę. Szklarze mnie już znali i co który spotyka mnie na ulicy, to kłania się i zapytuje: "Polecam się pamięci. Będzie jakie szklenie?"<br>JÓZIO - Wyleź na drzewo i zdaj mi sprawę. (Vatzlav siada na ramionach Józia) Co widzisz?<br>VATZLAV - Jakichś ludzi.<br>JÓZIO - Jak wyglądają?<br>VATZLAV - Jak to hołota. JÓZIO - Sami prostacy?<br>VATZLAV - Ejże, nie tylko. Widzę mojego pracodawcę z małżonką.<br>JÓZIO - Puść mnie na górę. (siada na ramionach Vatzlava) To moi rodzice oraz ich poddani! Lecz cóż oni robią, kiedy się splatają, kiedy się tak wsobią...<br>VATZLAV - Kto z kim?<br>JÓZIO - Rodzice z ludem, na kształt pijawek...<br>VATZLAV