co tutaj siedzimy? - mruknął drugi człowiek. Nie po głosie, ale po miejscu, które zajmował - u kontroli grawimetrycznej - Rohan zorientował się, że to bosman Blank.<br>- Bo stary nie chce wracać.<br>- A ty byś wrócił?<br> &lt;page nr=150&gt; - Co można zrobić innego?<br>Było tu ciepło i w powietrzu unosił się ów szczególny zapach, sztuczna woń igliwia, którą klimatyzatory usiłowały stłumić zapach wydzielany przez rozgrzewające się w czasie pracy stosy plastyków i blachy obudowy pancernej. W efekcie powstawała z tego mieszanina niepodobna do niczego poza okolicą ósmego poziomu. Rohan stał, niewidzialny dla siedzących, oparty plecami o piankową wyściółkę przegrody. Nie żeby się ukrywał: po prostu nie chciało