próby, a jako statystów w ostatniej chwili angażowano przygodne osoby z ulicy. Nadto, by rozbawić publiczność, aktorzy "robią nieprzyzwoite żarty".<br>Są w tym artykule także osobne uwagi o wystawianiu opery - po ich lekturze łatwo zrozumieć, że wieczór w wileńskim teatrze mógł być dla Mickiewicza raczej źródłem rozrywki nie zaś estetycznej inspiracji. Oto i tu prób z reguły się nie robi, z wyjątkiem czasem dla opery "wielkiej", ale i to "nie więcej nad jednę"; toteż niedouczeni śpiewacy "trudniejsze arie opuszczają". Ponieważ statyści, którzy powinni w operze tworzyć chór, są przygodni i nie umieją śpiewać, stoją więc milcząco na scenie, a pieśni wykonuje