książce bardzo źle.<br>Nagrodzenie książki nie oznacza, że jest ona dziełem doskonałym. Ma ona swoje wady, jest przeładowana językiem zaśmieconej ulicy, co odpowiada wielu stronom, wielu opisom okropności, ale powinno być ścieniowane. Wstęp, napisany 10 lat temu i epilog, napisany niedawno, kłócą się ze sobą. Wstęp to spojrzenie na ludzkość jak najbardziej krytyczne, epilog to podziw dla kraju, który wydał Papieża, Wałęsę, Popiełuszkę. Oni usprawiedliwiają wszystko co robi naród w kraju. Obydwie oceny są niesłuszne, zbyt pochopne, zanadto jednostronne.<br>Ale to nic. Ostaszewicz jest człowiekiem w pełni sił (około pięćdziesiątki), jako pisarz nadal się rozwija, ujawnił nie byle jaki talent i wiele