Heraklesa o kanciastych, twardych rysach przypominających Spartaka i powolnym krokiem idzie do namiotów kobiecych.<br>Dziś dzień odpoczynku w marszu, jutro ruszą pod Rzym.<br>Już z daleka widzi żółtą chlamidę matki i czerwone peplum żony Spartaka. Stoją przed namiotem i z ożywieniem rozmawiają. Zaprzyjaźniły się ostatnio, od czasu choroby chłopców, i jedna bez drugiej żyć nie może. Sara kręci się obok nich. Jakie szczęście, że matka i Sara nie chorowały! Jeszcze teraz Kalias wzdycha z ulgą, gdy o tym pomyśli.<br>Kobiety zauważyły go również i przyjaźnie machają rękoma. Sara biegnie naprzeciw.<br>- Wiesz - woła zaróżowiona z biegu i emocji - Polinik usnął! Paralos dał