z temblakiem na pasie i żabce".<br>Rok 1917, kiedy to wprowadzono do uzbrojenia nowe polskie szable, stał się jednocześnie częścią składową nazwy wszystkich jej wariantów konstrukcyjnych. Od listopada 1918 r. weszły do uzbrojenia Wojska Polskiego jako szable regulaminowe. Szabla wz. 1917 występuje w dwóch zasadniczych wariantach konstrukcyjnych rękojeści: 1) tzw. kawaleryjskiej (w wersji oficerskiej, podoficerskiej i dla szeregowych); 2) tzw. piechotnej (w wersji oficerskiej). Szabla wz. 1917 oficera piechoty (dla oficerów wszystkich broni oprócz artylerii, kawalerii i taborów). Projekt rękojeści powstał zimą z 1915 na 1916 r. w Karasinie na Wołyniu, gdzie stacjonowały pułki I Brygady Legionów Polskich. Autorem był prawdopodobnie