nas do kasyna na spotkanie. Wszyscy wiedzieliśmy, że będzie ostatnie. Wracamy do cywila, rozjedziemy się każdy w swoją stronę. I nie spotkamy się więcej. Na mnie czekała już praktyka w małym miasteczku w Walii. W kasynie było sporo alkoholu. Rozmowa się jakoś nie kleiła, wisiało nad nami rozstanie po latach koleżeństwa. Jeden z kolegów powiedział, że niedaleko, w małej wiosce, mieszka czarownik, który ma dużą praktykę wśród wieśniaków. Czarownik? Znachor? To jakby kolega po fachu - zainteresował się nagle generał. - Jedziemy go odwiedzić! - Zajechały samochody i ruszyliśmy w drogę. Przed chatą czarownika czekała gromadka pacjentów. On sam za młodu służył w Królewskim