ojcem, milcząc. Stary pokasłał, pocmokał fajkę i wydobył z kufra lipowy klocek. Później podostrzył delikatnie dłutka, ginące w jego olbrzymich dłoniach, i rzeźbił do późnego wieczora głowę i szyjkę osiołka, na którym posadzi później Madonnę. Postać świętego Józefa wyciął już przed wojną. Ma zamiar Marię uciekającą do Egiptu ofiarować dla kościółka w rodzinnej wsi, jako wotum z modlitwą o lekkie skonanie. Nie odzywa się do syna, ponieważ stał się on antychrystem. Ból przez to wywołany nie jest zbyt dojmujący, lecz ćmi bezustannie jak chory ząb. Stary Krone rzeźbi wijące się w kędziorach włosy na oślim karku. Wie doskonale, że osły nie