zewnętrznego, jest aseptyczny, a więc trochę nienaturalny. Mały Juan opowiada mi w języku tagalog, a zakonnica tłumaczy:<br> - Za murem jest jeszcze jeden mur. Tam żyją tata i mama. Pewnego dnia przyjdą tu po mnie i zabiorą mnie do domu. Dom jest mniejszy od tego, w domu są zwierzęta. Jest pies, kot. Różne tam są zwierzęta. Tam nie ma sióstr, a inne dzieci są w innych chatach...<br> - Juan - powiada siostra - podaj panu rączkę i pożegnaj się, czas już na obiad...<br> Juan podaje rączkę i odchodzi wraz z innymi dziećmi. Jego świat marzeń może być zburzony równie brutalnie jak tego dorosłego, który pisuje