z rozpędu, wyskoczy na pierwszy odłam betonu, z niego na następny. Trochę się zasapał, dycha. <br>- Tu, drogi docencie, dziś czuć przede wszystkim... miłość. Legowisko z jałowcowych gałęzi usłane... i dobrze już ugniecione... dziewuchą. - Śmieje się, zeskakując. <br>Ale widzi, że Hans zamyślony, więc półserio: <br>- Widzę, że pan docent "snuje" tak zwane "marzenia"... jałowcowe? Hans głową potrząśnie, ale jakoś nie wyszło mu zaprzeczenie. <br>- Nieee, panie doktorze... Raczej przypomniał mi pan rzeczywistość, która nie zdążyła jeszcze podawnieć. Cztery dni temu, z tego tu miejsca słyszałem... krzywdę gwałconej dziewczyny. <br>Dziennikarz w śmiech. <br>- Wieeeem... to syn tego, co ma zakład naprawczy tych różnych maszyn, co je