konnych omnibusach. Pierwszy G. skończył wiele szkół, ma maturę, umie operować dźwigiem, gotować i haftować. Przez wiele lat był kierowcą komunikacji miejskiej, potem stracił dom i zamieszkał w starej szopie przy zabytkowej zajezdni tramwajowej. Gromadził tam zdezelowane rowery, które naprawiał i zamieniał w sprawne powozy.<br><br>W krynolinach, firankach, koronkach kobieta-mim stoi co dzień przy placu Mariackim i zarabia na życie szyderstwem. Szydzi z bogatych turystów, średniozamożnych mieszczan i całkiem biednych dewotek, które po modlitwie przed ołtarzem Wita Stwosza plują na jej widok i robią znak krzyża. Pod &lt;orig&gt;mimką&lt;/&gt; na białym cokole krzyżują się jednak nie tylko drogi pobożnych niewiast. Także