lat pięćdziesiątych. Rozwój tych metod uwarunkowały postępy dokonane w zakresie matematycznego modelowania atmosfery oraz konstrukcja coraz sprawniejszych maszyn liczących.<br> U podstaw tych metod leży zawsze układ równań opisujących zmiany atmosfery w czasie. Uwzględniają one zazwyczaj stosunki termiczno-wilgotnościowe powietrza, zachmurzenie i opady atmosferyczne, parowanie z podłoża, a także mechanizmy przenoszenia momentu pędu, wilgotności i energii.<br> Model matematyczny ma prezentować zmiany atmosfery w czasie i dlatego niezmiernie ważna jest możliwie pełna i dokładna znajomość dużej liczby parametrów atmosfery. Niekiedy informacje prognostyczne uzyskane w ten sposób są wykorzystywane do prognozowania prawdopodobieństwa wystąpienia w danym miejscu określonego typu pogody.<br> Od kilku stuleci rozpatruje się