ogólny stan operowanej - mówił - nie dawał powodów do obaw, to jednak przy pierwszym alarmującym objawie należało operację przerwać. Dawki znieczulające były zbyt wielkie, a długotrwałość operacji mogła być zabójcza". Stwierdził też na -koniec, że miejsce operacji było nieodpowiednie, również jej organizacja.-<br>Trzej profesorowie warszawscy twierdzili jednak co innego. Ten, który najenergiczniej bronił oskarżonych, dopatrzył się wprawdzie w ich postępowaniu "pewnych pierwiastków niezgodnych z etyką lekarską", ale podkreślił z całą stanowczością, że nie miało to żadnego związku ze śmiercią pacjentki. "Oskarżeni - dowodził - nie postępowali ani niedbale, ani lekkomyślnie. Doktor Hellin ma ustawowe prawo operowania, a doktor Rostkowski - asystowania. Operowanie w prywatnych mieszkaniach