powitanie monarchy salwą stu jeden wystrzałów sprawiało im niekłamaną przyjemność. To "huczne zadowolenie" było tak wielkie, że zaczęło być racjonowane. Królewiątka miały prawo już tylko do jednej trzeciej królewskiego armatniego huku, ściślej mówiąc - do trzydziestu jeden wystrzałów. Jeśli królewiątko reprezentowało monarchę, oddawano mu również sto jeden wystrzałów.<br> Po wiekach badań nieparzystej liczby wystrzałów wykryto, że przyczyną była niepewność dwóch oficerów - czy rzeczywiście oddali sto wystrzałów? Na wszelki wypadek wystrzelili jeszcze raz, przeznaczając tym samym dla powitania monarchy i bezpośredniego władcy Marynarki Angielskiej w jednej osobie sto jeden wystrzałów. I zawsze nieparzystą ich liczbę dla innych.<br> Przywilej miłej dla ucha monarchy kanonady