efekt.<br>Właśnie Stroszek jest filmem bodaj najsilniej w całej twórczości Herzoga podkreślającym konkretny adres społecznej krytyki. Żyjący na marginesie społeczności wielkomiejskiej, krzywdzony i poniżany bohater wyjeżdża do Ameryki jak do Ziemi Obiecanej. Wierzy, bo chce i musi wierzyć, że istnieje miejsce na świecie, gdzie niezrozumiała dla niego krzywda i poczucie obcości w stosunku do świata rządzącego się wilczymi prawami nie mają racji bytu. Gdzie może czuć się u siebie, na swoim miejscu, w domu. Czyż trzeba dodawać, jak bardzo poczuł się oszukany na miejscu? Tym bardziej, że początkowo wydaje mu się, że będzie mógł żyć tak, jak chciał: ze swoim poczuciem