nie ma dzisiaj sensu, a nowe pokolenia już prawie nic nie wiedzą o tym, czym były czasy stalinowskie. Nie ma ludzi bez grzechów przeszłości, z tym, że te polityczne pozostają na zawsze zarejestrowane. Tylko zagorzalcom tkwią jeszcze w pamięci i chętnie by je wyciągnęli na wierzch, ale kogo to już obecnie obchodzi? Młodzież, znudzona martyrologicznymi wspominkami, nie chce słuchać nawet najbardziej pasjonujących opowiadań, które próbują im przekazać ojcowie czy dziadkowie. A tymczasem uczestnicy wojny, dawni więźniowie, zesłańcy nadal żyją reminiscencjami swych młodych lat, kiedy udział w AK, w powstaniu warszawskim lub w partyzantce był naturalnym przejawem ich uczuć patriotycznych. Był obowiązkiem