że zawód jaki się po tych studiach wykonuje jest dobry tylko dla pokutników. Moi nauczyciele również negują ten wybór robiąc kąśliwe uwagi typu: "Równie dobrze mogłoby to być górnictwo lub metalurgia". Ręce mi opadają. Coraz trudniej jest znaleźć mi argumenty. Właściwie to nigdy nie rozmawiałam z narkomanem (jedynie z ludźmi palącymi trawkę), ani też z nosicielem wirusa HIV. Moi przyjaciele twierdzą, że mam zbyt łagodny charakter aby stawić czoło takiemu zadaniu. Wiem jednak, że chcę pracować z narkomanami, chcę im pomagać. Czuję, że to jest moje powołanie.<br>&lt;au&gt;J.E.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>Też studiowałam kiedyś resocjalizację i wcale nie uważam się za "pokutnika". Pamiętam