niech trzyma nas razem.<br><br>Światło języka nie ma - jest źrenicą;<br> Gdyby i widzieć, i mówić umiało,<br> Nie byłoby dla świata tajemnicą,<br> Że z kim mi dobrze, z tym zostaję śmiało,<br> Lub że tak kocham honor mój, iż chcę być blisko<br> Z tym, kto posiadł me serce, honoru siedlisko.<br><br>Mówisz, że pilne cię zajęcie wzywa?<br> O, to miłości jest defekt przeklęty:<br> Łotra, kpa, łgarza zniesie miłość tkliwa -<br> Nie tego, kto czymś innym jest zajęty.<br> Być zajętym i kochać - grzech to tak olbrzymi,<br> Jak gdy człowiek żonaty goni za innymi.&lt;/&gt;<br><br> W tym akurat wierszu, choć nie nazywa go otwarcie albą (tytuł "Świt" jest