nie spodziewałem się po nim takich psychicznych zakręceń. Opisane postacie (Panufnik) dawało się odgadnąć. Lektura dwóch pierwszych części nieco uciążliwa, ale kulminująca w znakomitej części trzeciej o kampanii wojennej września 1939. Podpisaliśmy kontrakt. Ryńca właśnie kupił willę w Piastowie, tam przechowywał zakupione skrypty i powieść ocalała. Po wojnie założył, jak planował, firmę wydawniczą "Panteon" i w niej Sprzysiężenie wydał, ale wkrótce wykończono prywatne przedsiębiorstwa. "Skandaliczna" treść powieści mnie wcale nie raziła, choć kiedy Kisiel pisał do "Tygodnika Powszechnego", robiono mu o tę treść awantury. Pomysł zresztą znakomity: bohater cierpiący na impotencję zostaje wyleczony przez wojnę, kładącą koniec całej normalności - i jego