działaniach górniczych. Nie tylko niektóre, ale wszystkie - również te, które działy się w jej oczach - gdyż rzeczą ludzką jest błądzić. Tu nie tylko chodzi o stawianie winowajców pod pręgierz opinii, lecz o coś wielokrotnie ważniejszego: o uczenie się na błędach i ograniczenie ich powtarzalności. To błędy nie mogą być jedynie podsumowywane (a raczej tuszowane) w kręgach dygnitarskich, co od wielu lat jest powszechną praktyką.<br> Najbardziej leży mi na sercu trzeci element organizacyjny władzy górniczej. Samoorganizację działalności wydobywczej, przypominaną przez S.B., oraz system samodzielnych zespołów (wprawdzie nie na poziomie Dubrenil'owskim) przeżyłem jako robotnik i z powodzeniem wprowadzałem gdy się tylko dało