się po grani budynku. Nikt nie czekał na mnie z kajdankami w wyłożonym marmurem, miedzią i mahoniem holu wejściowym do kancelarii. <br>Bill osobiście wpuścił mnie do środka. Recepcja była już pusta, ale za przeszklonymi drzwiami wielu pokojów nadal paliło się światło. Dziesiąta wieczór w firmie prawniczej to jak piąta po południu w zwykłym biurze.<br>- Miałeś wypadek? - zapytał. Mówił po polsku z leciutkim amerykańskim akcentem. Chyba specjalnie ćwiczył, żeby go nie stracić przez tyle lat w Polsce. <br>- Nie. To znaczy nie sądzę, żeby to był wypadek. Naprawdę widać coś po mnie? <br>Jego spojrzenie na moment stało się skupione i serio.<br>- Masz siniaka