taktyka manewrowania przeciwko myśliwcom przeciwnika, dysponującym pokładowymi stacjami radiolokacyjnymi i dalekosiężnymi rakietami kierowanymi "powietrze-powietrze", wymagać będzie doskonalenia i samolotu rozpoznawczego i taktyki stosowania manewrów obronnych ale manewr kursem pozostawał wciąż główną bronią.<br>Wariantem działań, poprawiającym samopoczucie załóg rozpoznawczych była stosowana jeszcze w czasach i wojny światowej osłona myśliwska. Wprawdzie poprawiała ona samopoczucie w powietrzu, ale w nowych warunkach nie zabezpieczała od naziemnych środków ogniowych. Okazywało się, że wciąż zasadniczą bronią załóg rozpoznawczych jest prędkość lotu i racjonalnie stosowany manewr kierunkiem. To one stanowiły bazę skrytego przenikania do wyznaczonych do rozpoznania obiektów i dezorganizowania wysiłków obrony powietrznej przeciwnika.<br>Obrona przeciwlotnicza stawała