stoliku w rogu siedzieli jeszcze dziennikarze, ale oni też szykowali się do wyjścia. Dziewczyny towarzyszące im siedziały apatyczne i znudzone rozmową prowadzoną przy stole.<br>- No, na nas też chyba czas - powiedział komandor muszę się trochę przespać, jutro czeka mnie likwidacja tego wszystkiego. Chodźmy, tobie też wiele nie brakuje.<br>Przy recepcji pożegnali się. Komandor mieszkał na pierwszym piętrze i szedł pieszo. Kapitan postanowił poczekać na windę, zajętą przez kogoś na górze.<br>Zjechała po chwili. Wsiadł i przypomniał sobie, że miał porozmawiać z Kosińskim, ale nie mógł pojechać z nim na badanie samochodu. Była dwunasta.<br>Jeszcze nie tak późno - pomyślał i postanowił do