ze go w chałupie nie było.<br>A tu cas piykny do cudu. Wiesna, janiołkowie nasuli fijałków na polany, między ciyrniami kycicki na młodyk wiyrbak, ktorysi ptosek juz gniozdecko ściele i lekućki wiater śpiywo:<br>Budzi sie zywinaDrzewo, kwiotuś małyNiesie radość światuChrustus Zmartchwywstały!<br>I choć Chrystus tyj wiesny jest bardzo smutny, to przecie sie odmieni świat i po smutku radość przydzie. Bo jednym ludziom bomby na głowy lecom, inksi sie tropiom cy lepso spyrka, cy wędzonka. Jedni siedzom pod mostem, drudzy przy stole świątecnym z kiełbaskami pochniącymi, babami i mazurkami. I nikt nie wiy cy to dobrze, cy źle, wiymy, ze tak jest