jeśli są bardzo przykre, więc nie trzeba w tym celu iść pić. Można powiedzieć, że trenują odporność psychiczną, a zarazem dowiadują się, że emocje, od których uciekali, w rzeczywistości nie są tak okropne jak w ich wyobraźni. Doświadczają też na sobie, że - jak mówi mój szef - uczucia mają naturę falową, przypływają i odpływają, więc można duże natężenie cierpienia czy strachu po prostu przeczekać.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Monika: Pamiętam taki fragment z rozmowy o nałogowym regulowaniu uczuć, że emocje alkoholika przeskakują jak wahadło od cierpienia do ulgi, uzyskiwanej przez spożycie alkoholu. Skoro pacjenci uczą się dawać sobie radę bez sztucznego uśmierzania cierpienia, to nie muszą