nową funkcję - duchowej stolicy wszystkich trzech zaborów. Miasto w tym czasie stało się celem nieustannych peregrynacji Polaków, którzy stając w jego murach, przeżywali autentyczną fascynację przeszłością, tutaj uczyli się historii ojczyzny, umacniali nieodpartą wiarę w przyszłe odrodzenie Polski. Na tej patriotycznej trasie pielgrzymowania rodaków szczególną rolę spełnił Wawel, miejsce wiecznego spoczynku polskich monarchów. Niebawem do pogrzebanych tutaj królów dołączyli bohaterowie narodowi - książę Józef Poniatowski i Tadeusz Kościuszko. Od tej pory (pogrzeb Poniatowskiego - 1817 r., pogrzeb Kościuszki - 1818 r.) nie sprawowana funkcja, ale bohaterskie czyny decydowały o pochówku w podziemiach katedralnych. Później dołączą Królowie Ducha, wielcy pióra, Adam Mickiewicz (1890 r.) i