meczet sąsiadujący z Bazyliką Pańską kosztem terenu patriarchatu greko-prawosławnego i kustodii franciszkańskiej - chrześcijanie interweniowali wówczas u premiera Netanjahu, przewodniczącego Arafata i króla Jordanii Husajna - albo gdy Żydzi otwarli podziemne przejście dla turystów, biegnące w pobliżu sanktuarium muzułmańskiego. Rozruchy trwały wtedy kilka dni, były ofiary śmiertelne.<br>Szczególny niepokój o utrzymanie status quo wyrażali przywódcy różnych Kościołów chrześcijańskich, których wierni są w Ziemi Świętej drobną mniejszością wciśniętą między władze izraelskie a muzułmanów. Władze izraelskie zorientowały się szybko, że można to wykorzystać w grze o równowagę sił i wpływów w mieście. Chrześcijanie wydawali się naturalnym sojusznikiem w powstrzymywaniu ekspansji islamistów. Kolejni papieże zabiegali