Hrabala. W obserwowanej scenie bohater postrzega akt "wielkiej przemiany", która odsłania "duszę" postaci (zob. 123). W tym przypadku nie jest to jednak jej, Marychny, dusza. W tej (tj. duszy) roli występuje model, którego bohaterka po obcięciu włosów stała się reprodukcją. "Przeistoczenie się" z uosabiającej "stary porządek" Anny Csilag w będącą synonimem "nowego życia" Józefinę Baker to rewolucja, która zdaniem Enda zwiastuje wojnę. Bohater Bieleckiego chciałby więc przestrzec "wszystkie kobiety w Miastach Trzydziestych, by nie obcinały sobie włosów, bo będzie wojna. Z tego wszystkiego będzie tylko wojna! krzyczałby, straszliwa pożoga" (124). Na pozór powiązanie "obcinania" czy "skracania" z wojną może się wydawać