wyobrażenie kojarzy ci się z dziewiętnastowieczną zoologią. Przez chwilę zastanawiasz się, jak rozmawiałaby Monika z mężczyzną idącym obok ciebie. Prawdopodobnie starałaby się mówić jego językiem; byłoby to śmieszne. Spoglądasz na swoje nie oczyszczone buciki i konstatujesz, że w sposób zupełnie naturalny potrafisz zmieniać style rozmów.<br>- Cześć - powiedziałem.<br>- Zaczekaj.<br>Wsiadłem do taksówki. Podałem swój adres i ruszyliśmy. Mężczyzna w welwetowej kurtce stał na chodniku i obmacywał prawą stronę twarzy. Potem pogroził mi ręką.<br>- Kto pana tak zaprawił? - spytał szofer.<br>- W sklepie z piwem. Weszła młoda facetka i jeden gość, był trochę pijany, chwycił ją za pierś. Nie mogę patrzeć na takie rzeczy